Fitnesstraining voor ruiters en amazones

klant

Interview with Daniel Bachmann

Where did you learn to ride?

I started in the local riding club like most people. My mom started riding again after having 3 children and I could come along. I was always fascinated by animals anyways. I did a little bit of showjumping but mostly dressage. I always had this fascination for training a horse – make it stronger, better, more able to carry the rider, make the horse a real athlete – which is basically what dressage is about. I like shows as well but shows are a reflection of your training. If you have your horse really good in training, you can go to any show in the world

 

Which trainers did you learn how to sit from?

I learned a lot from Rudolf Zeilinger: how to be loose in the seat, how to swing with the horse, how to balance myself in the saddle. He learned me to ride mostly on the seat and not so much with the legs and the hands. He always said: ideal is 80% seat, 15%legs and 5% hands. Working 80% with the seat doesn’t mean that you have to ride hard with your seat. It means that you’re aware of what your seat does: it can hold, it can push, it can let go.  It has so many functions.  Of course we can’t always be ideal,  but we try to ride with that in our mind. It is a healthy way of thinking.

I learned to sit loose on a flat saddle without any support, if you squeezed the nose you fell off. He also said in the beginning you have to learn to sit like a bag of potatoes on a horse to learn how to follow the movements of the horse, get into the horse. Then it came naturally. In the previous years I also started training next to the horse with balls and exercises for stability and elasticity and running. I hadn’t done that before but it made sense. Together with my feeling it got even better

It’s not enough to sit straight and follow the movement. You have to  make the positive tension with your seat, legs and hands. You do that by getting the feeling how much you have to drive with your leg and seat and when you have to give in. When to time it, is a feeling. You cannot teach that. If you hold too much you get negative tension. If you only let go you get no positive tension, no suspension. But when you reach that level where you time it correctly, it is golden.

I have 4 positions in the saddle. A drive position, a hold position, a neutral one, and a loose position. Loose position is like when you do light seated, which is very good sometimes. The neutral is where you sit and the horse has to carry your weight and you swing with the horse. Than the holding and driving is where you rotate your pelvis more (without squeezing). Like sometimes when a horse tries to pull me forward, I hold against, so when she pulls me I go deeper into the saddle. The moment I feel the horse collect, I let go (switch to neutral position). It is quite complex

 

Who are examples for you in the way they sit?

I have always been a fan of Isabell Werth. She has extreme body control. She can really sit on a horse. She also has the ability to always sit in balance on a horse, never falling around. Jessica Werndl is also very good, Charlotte Dujardin has unbelievable balance, Catherine Dufour is also amazing. What stands out is that they are all short persons. When you are a short person it is much easier to find your balance. It is a lot harder to find your balance when you’re a taller person.

A lot of men are stronger than women. Which is a benefit if you use it smart. You cannot just ride on strength. It is a good way to say that you have to think like a guy but ride like a girl. Women can’t ride with strength because they don’t have so much. They have to do it on technique.

 

You named Jessica, Charlotte and Catherine as great riders. Is it a coincidence that this new wave of amazing riders all are doing a lot of training next to the horse?

It is not a coincidence at all! It is because we benefit from it. We see the difference in the strength and the feeling in our seat. You see it in other sports already for a long time. Horseback riding has been very old fashioned and slow to progress into that physical training. We have done so much for the horse but we have never thought about the riders. That has changed in the last 10 years, due to social media. When I was at Blue Horse we trained every Tuesday. We trained strength, stability, mobility, balance, endurance. I remember a lot of core training, like with a TRX and with a big ball. Since I’m independent I struggle to find the time to do it, but I should. I’m planning to start again with badminton or padel. Because it trains your reflexes, so that you are quick to correct a mistake before a mistake happens.

 

Do you still feel like you’re improving?

Every time I sit in the saddle I find out something new. Over the years I feel like I keep getting more feeling for when I should do what. And I’m hungry to get more feeling, to become a better version of myself. I don’t try to become better than the others. I try to become the best version of myself. I have no control over what the rest is doing.

 

Is there more than one way to sit good or does the perfect seating position exists?

It should always be individual from horse to horse: the way you sit, how you sit, what you do with it. I always try to form myself after the horse, not form the horse after myself. I make them follow me too sometimes, but I’m trying to follow the horse mostly. I’m a guide, I have to let them do their job. Sometimes it means loss of control but I know I can always get it back in one stride. Most dressage riders are scared of losing control.

 

Daniel explained me some of the exercises he’s done to improve his core stability and seat. If you are interested to hear more about this, you’re always welcome to contact me.

artikel van de maand: Buikspieren

Artikel van de maand: buikspieren

Men zegt dat eliteruiters goede buikspieren hebben. Maar waarom hebben we precies buikspieren nodig? In dit artikel beschrijf ik hoe een goede ruiter zijn buikspieren gebruikt en welke oefeningen je kan doen om ze functioneel voor het paardrijden sterker te maken.

 

Het dressuur streeft de laatste jaren steeds meer naar lichtheid en harmonie. Als het paard op de hand leunt of de ruiter ongecontroleerd zit te slingeren is het moeilijk om vooraan te eindigen. De fout ligt hem heel vaak in het feit dat het bovenlichaam verkeerd gebruikt wordt. De buikspieren spelen een belangrijke rol in de mechaniek van het bovenlichaam.

 

Het nut van buikspieren bij ruiters is tweeledig. Enerzijds hebben ze een controlerende functie. Ze moeten in staat zijn om de krachten van het paard die inwerken op het ruiterlichaam te kunnen controleren, maar ook de krachten van de ruiter zelf. Als je de balans van je paard wil controleren moet je ten allen tijde je eigen zwaartepunt kunnen controleren. Dit ligt ter hoogte van je navel ongeveer in het midden van je buikholte. Als je dit niet stil kan houden kan je dus ook niet je paard zijn balans controleren zonder je handen te gebruiken.                                 

Anderzijds hebben de buikspieren ook een bewegingsfunctie. Ze zorgen er samen met de bilspier voor dat het bekken gekanteld kan worden. Deze kanteling gebeurt onder de navel ter hoogte van de heupen. Een elite ruiter zal dus alles boven navel gebruiken om de balans en houding te controleren terwijl hij vanuit zijn heupen het ritme aanheeft.

 

Allereest moet gezegd worden dat er 4 buikspieren zijn. Iedereen kent de befaamde rechte “six pack” buikspier, maar we hebben ook een schuine spier die van binnen naar buiten loopt, en een schuine spier die van buiten naar binnen loopt. Onder deze 3, ligt een spier die bij goede controle het beeld kan geven van schijnbaar perfect stilzitten. Deze spier is de belangrijkste tool voor de mooie ontspannen aangespannen houding van topruiters te bekomen. Hij heeft een horizontaal verloop en omvat de buikholte zoals een steunverband voor de rug dat doet. Bij correct aanspannen verhoogt hij de druk in de buikholte wat steun geeft (zonder bewegingen te limiteren) en een stabieler aangrijpingspunt creëert voor de spieren die de bewegingen coördineren.

 

Men gebruikt de buikspieren dus vooral om het bekken en de onderrug te beïnvloeden. Het is niet zozeer 1x grote kracht zetten maar eerder krachtuithouding. Een oefening die ik in mijn ruitertest gebruik toont in welke mate je in staat ben om je bekken naar achter gekanteld (onderrug wordt dus bol) te houden onder het gewicht van je benen voor een bepaalde duur. Hieronder zie je een foto van de oefening. Ik daag u als lezer uit om dit 2min30 te kunnen volhouden. Krijgt u last in de onderrug of lies gebruikt u uw buikspieren te weinig of verkeerd.

  • Uitgangshouding: in ruglig met de benen gestrekt en het bekken maximaal naar achter gekanteld
  • Uitvoering:  2min30  aanhouden
  • Foutieve uitvoering: knieën plooien, onderrug hol, enkels meer dan 50cm boven de grond

 

Veel mensen doen sit ups om hun buikspieren te trainen. Maar naast het feit dat er een serieuze druk op de onderrug gezet wordt is deze oefening ook niet functioneel omdat je de volledige bovenrug opkrult terwijl het bekken niet echt gecontroleerd wordt. Een goede buikspieroefening voor ruiters moet er steeds op gericht zijn dat de buikspieren het bekken controleren waarbij de voeten niet gefixeerd worden. De buikpieren zullen hier vooral moeten zorgen dat de onderrug niet hol getrokken wordt.

 

Het is bovendien belangrijk om te beseffen dat tijdens het rijden de spieren niet elk afzonderlijk werken maar in spierkettingen. Het is dus veel effectiever oefeningen te doen  in de functionele spierketting. Het hoeft ook niet altijd de  buikspieren te zijn die de zwakke schakel zijn. Dus het trainen van andere spieren in deze keten is ook nuttig.

Ruiterfitheid artikel van de maand

Vormspanning

Bij ruitertraining wordt er vaak gefocust op het symmetrisch zitten en soepel kunnen meebewegen met de bewegingen van het paard. Dat is terecht want het zijn belangrijke elementen voor een goede zit. Eerst moet een ruiter leren om de bewegingen van het paard te volgen. Maar het stopt vaak daar en dat is jammer want er valt veel winst te boeken door een goede vormspanning te hebben. Als je het paard goed kan volgen moet de ruiter leren de bewegingen van zijn paard te controleren. Het paard moet leren om de ruiter te volgen. Soms moet de ruiter de aanspanning in zijn lichaam gebruiken (niet in zijn armen!) om een paard er op te wijzen dat hij in een verkeerde richting zoekt.

 

Nut van Core stability bij het paard?
Vaak ligt de sleutel om je paard beter aan het lopen te krijgen of meer bergop te doen bewegen in de aanspanning van het paard. Een loper moet ook aan zijn stabiliteit werken om minder kracht verloren te laten gaan, gecoördineerder zijn benen te kunnen plaatsen en het risico op blessures te verminderen. Hetzelfde geldt voor een paard. Als het paard zijn core stability goed is, zal er minder energie verloren gaan waardoor hij meer energie over heeft om correct en mooi te kunnen lopen. Door het gecoördineerder lopen zullen er minder ongecontroleerde wringbewegingen zijn waardoor de kans op blessures ook enorm verminderd.

Na-apen
Je kan niet verwachten dat je paard zijn lijf correct aangespannen houdt als je zelf lekker los mee slingert met iedere beweging. Het paard aapt de ruiter na. Als de ruiter verkrampt zit, zal het paard verkrampt lopen. Een slappe ruiter, geeft een slap paard. Zit je als ruiter met een te holle rug zal het paard ook rapper zijn rug wegdrukken. Een ruiter moet dus leren ontspannen aangespannen te zitten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ruiters die mooi aangespannen stil kunnen zitten vaak een paard hebben dat mooi stabiel en stil in de aanleuning de baan doorswingt.

Hoe dan?
Een goed aangespannen ruiter heeft een correct evenwicht tussen de verschillende spiergroepen, zowel naar kracht als lengte. Is je achterste spierketen te kort bijvoorbeeld zal je meer moeite hebben om je benen lang en stil te houden. Zijn je buikspieren niet sterk genoeg zal je moeite hebben om een paard dat zich lang wil maken te controleren vanuit je lichaam. Zijn je borstspieren verkort en/of sterker dan je rugspieren aan de andere kant zal je moeite hebben om je schouders achteruit te houden zonder je ontspannen aanspanning te breken enzoverder. Wat veel ruiters daarnaast vergeten is om ook de diepe spieren te trainen. Door die spieren correct te leren aanspannen verhoog je de druk in je buikholte (zoals een rugband steun geeft bij patiënten) en breng je het bindweefselnet op spanning waardoor de grotere spieren verfijnder kunnen werken. Daarnaast bespaart het u ook veel onnodige rugklachten.

Wil jij weten hoe het met jou fysieke paraatheid gesteld is of hoop je nog meer uit je paard te kunnen halen door ook aan jezelf te werken? Aarzel dan niet om eens de ruitertest te komen doen!

bel of stuur een sms naar 0495530635 of mail naar wouterdhoore31@gmail.com